mobilitât1  mo|bi|li|tât  [AF]

  1. s.f. nature o proprietât di ce che si pues movi, pussibilitât di movisi o di jessi motil plan secuence (tiermin inventât dal critic francês André Bazin) al nas cu la evoluzion de mobilitât de cineprese (Fabian Ros, Propuestis par un lessic cinematografic)
  2. s.f. il movisi di puest, il viazâsi à di discuti di rognis o progjets di confin tra Venit e Friûl: traspuarts e mobilitât; svilup economic dal teritori; sanitât e tutele dal ambient (David Zanirato, Sapade e Cint no stan a cjalâ); il prin Erasmus, dedicât ae mobilitât dai students universitaris dentri de Comunitât (Marc Stolf, Percors europeans pai students)
    Sin. moviment
    Cfr. traspuart , trasferiment
  3. s.f. [TS] dir.lav., econ. cundizion pe tutele de ocupazion, cun proceduris ativadis dopo de interuzion dal rapuart di lavôr tra la imprese e i lavoradôrs in ecès, che e garantìs un jutori economic, e favorìs la assunzion li di altris aziendis o che e facilite la formazion in altris setôrsintal prin cuadrimestri di chest an, lis jentradis in mobilitât a cressin dal +34,4% (Pauli Mason, Sperant intune riprese autunâl)