meti sot i dincj [BF]
- loc.v. muardi, mastiâ, mangjâ: jo tun lamp o parecji alc di meti sot i dincj (Tarcisio Venuti, La cjase di Toni); «Isal masse adore par meti alc sot i dincj?» «Cristo, mi pâr. No son nancje sîs». «Alore un tai di neri». «Se o volês, us prepari un pagnut cul salam» (Carlo Sgorlon, Prime di sere)