mascli  mas|cli  [AF]

  1. adi., s.m. che, cui che fâs part dal gjenar che al feconde, ma che nol puarte indevant tal so organisim il procès di riproduziono jeri il so pupîl, il prin mascli di une schirie di nevôts (Lucio Perès, Gno nonu, il "storic"); chê brute usance di in chê volte, di mandâ muiniis lis frutatis par no tocjâ, une altre dì, la robe dai fîs masclis (Dino Virgili, La Çucule); di gnot mo si vorês / dâsi cumuditât / che cun vô podìn passisi il flât, / cognossarês se i sin masclis o feminis (Eusebi Stele, Cjançon a ciertis pulzitucis chi dal lôc)
    Var. mascjo
  2. s.m., adi.inv. tecn. intun strument o intun implant la part che e va metude dentri di une altre complementâr
  3. s.m. [TS] tecn. sorte di cjavile di fier par fermâ cierts tocs dal cjar
    Sin. gusiele
    Cfr. cjar1
  4. s.m. viôt mortalet