filtrâ 
          
      fil|trâ 
      [CO]
      
        
        - 
v.tr.
fâ passâ un fluit par un materiâl o un dispositîf che al straten ciertis parts: 
Cetancj... dîs sono che tu sês siarât in chê butilie, o vin? Contimi, e di: trop ti àno filtrât e messedât prin di metiti li? (Fabio Galliussi, A une butilie di vin cul sbelet)
Cfr. tamesâ
, drazâ
- 
ancje in riferiment no a un fluit, fâ passâ in maniere parziâl: 
tendons blancs fofs devant dai balcons a filtravin la lûs grise dal difûr (Jolanda Mazzon, Fûr di timp)
 
 
        
        - 
v.tr.
stratignî ciertis parts di un fluit che al passe
- 
ancje in riferiment no a un fluit, stratignî in maniere parziâl: 
jo filtri al dolôr dal mont e meti a suiâ li piessis che son imbumbidis di lagrimis (Ugo Pellis, Catinuta)
 
 
        
        - 
v.intr.
passâ a traviers di alc, materiâl o imateriâl, jentrâ o lâ fûr di une bariere, di un limit e v.i.: 
un grant cjasâl fûr di man, [...] là che la aghe e filtrave di ogni bande (Riedo Pup, I furlans e il cjistiel); 
i assediâts no se passavin tant mâl; il bloc nol jere cussì stret che no podessin filtrâ personis e rifurniments (Giovanni Pillinini, Discors critic sul Cuarantevot in Friûl)
Sin. filtrâsi
, travanâ