falât fa|lât [AF]
- p.pass., adi. viôt falâ , viôt falâsi
-
adi.
che nol è just, coret, precîs:
o savarìn dome in futûr se cheste sielte e sedi stade buine o falade (Piero Cargnelutti, Tai des Provinciis. Adiu a Gurize e Pordenon, e lis polemichis no si bonin);
e se nol jere tumôr? … Cuissà? Se a jerin falâts i esams dal sanc? (Sandri Mucci, Il Trê di Avrîl di Ane)
Sin. fals , imprecîs , inesat , sbaliât , scoret