burelin  /-ìn/  bu|re|lin  [CO]

  1. s.m. [CO, TS] zûcs sfere piçule, si à di butâi plui dongje che si pues une sfere di len o di metal o di altri materiâl
    Sin. balin
    Cfr. bale , burele1 , sbocj , sbocje , stoc1 , stocâ