viziâ
vi|zi|â
[CO]
-
v.tr.
fâ che cdn. al cjapi un o plui vizis o difiets, soredut cul usâlu masse ben e cul no costumâlu:
il nevôt o la gnece, jo, ju viziarai (Gianni Gregoricchio, Trê feminis)
Sin. inviziâ
-
v.tr.
fâ che alc al vedi un o plui vizis, difiets, pecjis
Sin. vuastâ
, ruvinâ