usufruî u|su|fru|î [CO]
-
v.intr.
vê di alc une cierte utilitât, un vantaç, un pro:
par usufruî di dutis chestis detrazions, al è l'oblic di fâ il paiament des faturis midiant bonific bancjari "speciâl" (Mariannina Rocco, Novitât Istât 2013: incentîfs fiscâi par lavôrs di ristruturazion e par intervents di miorament de eficience energjetiche)
Sin. doprâ , usufrutâ , gjoldi