tracagnot  /-òt/  tra|ca|gnot  [CO]

  1. adi., s.m. che, cui che al è avonde bas e gruesal ven a viarzi un siôr tracagnot, cun tant di barbe, che al semee don Pedro el defont imperatôr dal Brasîl, recuie (Arturo Feruglio, Viaç a Vignesie)
    Sin. cracul1 , trepul
    Var. cracagnot