tant parom [CO]
- loc.av. cun valôr distributîf, in cuantitât compagne par ognidun: "Jo o disarès di dividi tant parom, ogni famee, a rate porzion…" (Dino Virgili, La aghe da pît la cleve)
- loc.av., loc.inter. soredut tant che rispueste a un ringraciament, par dî che si è a pâr: si fermin. Jê e dîs: «Eco, mo; o sin rivâts…». «Juste», al dîs lui. «Graciis de compagnie…». «Tant parom», al dîs lui (Meni Ucel, Misure)