taiâ lis orelis    [CO]

  1. loc.v. (iperb.) dal frêt o dal aiar frêt, fâsi sintî, fâ mâl te pielal sclarive. Il soreli si preparave a mostrâsi daûr Cuie. Al tirave un garbin, di Cjampeon, di taiâ lis orelis (Meni Ucel, Messe a straoris)
    Sin. taçâ la muse , taçâ lis orelis , taiâ la muse , taiâ la piel
Components: