spietât2  spie|tât  [CO]

  1. p.pass., adi. viôt spietâ , viôt spietâsi sui Sants plui benvolûts, plui spietâts, plui bramâts... si po stâ sigûrs che nancje Sante Catarine no rivarès a stâ a pâr di Sante Luzie (Riedo Pup, I furlans e Sante Luzie); lis misuris a davin il risultât spietât durant la gnot ma a falavin di dì (Lorenzo Marcolini, Lis celis organichis nanostruturadis)
    Var. spetât