smangjâ sman|gjâ [CO]
-
v.tr.
fâ mâl o ruvinâ intacant la integritât, gjavant, disfant:
un rivâ, là insom, strac e slassât, un murî cence parê, ... un sintîsi smangjâ dentri come di plaie che no vuarìs (Maria Forte, La tiere di Lansing);
la muart si à dismenteât di me, al rusin mi smangja i vues, la piel ingritulida, la schena pleada (Celso Macôr, La nona)
Sin. mangjâ , roseâ