sincirâ sin|ci|râ [CO]
-
v.tr.
controlâ alc par viodi lis sôs cundizions reâls o par viodi se al corispuint cu la realtât:
sincirâ la preparazion di cualchidun suntun argoment (Erika Adami, Alc&cè, 57)
Sin. verificâ , sigurâsi , sincirâsi
Var. sancirâ , sincerâ -
v.tr.
fâ che cdn. al puedi jessi sigûr di alc:
pre Pitin al domandà: «E dulà ise la machine?». Par sincirâlu, i faserin palpâ cu la man, che no le viodeve (Antoni Beline, Pre Pitin)
Sin. sigurâ