scuancassât scuan|ca|ssât [CO]
- p.pass., adi. viôt scuancassâ , viôt scuancassâsi
-
adi.
che al è mâl in sest, che al à la forme o la struture vuastade, che al à parts che no stan dongje fissis tra di lôr:
e puartis disgangaradis e scjalis scuancassadis e scûrs di balcon discloteâts (M., Dalès)
Sin. scloteât , discloteât , disbletât , sfasseât , scantinât1