sfasseât sfa|sse|ât [CO]
- p.pass., adi. viôt sfasseâ , viôt sfasseâsi
-
adi.
che nol è ben salt, che al à i tocs che si dividin o si rompin:
comedâ il breâr dut sfasseât (Pieri Çorut, La sagre di Bolzan)
Sin. scloteât , discloteât , disbletât , scuancassât , scantinât1