sburton  /-òn/  sbur|ton  [CO]

  1. s.m. azion di sburtâ, di fâ pression par movi indenant o par mandâ vieal de un sburton a la taule fasint colâ dut ce che al jere parsore (Pieri Menis, Chei di Muraie); i le dongje al pari. "Pai..." Ma chest le slontanà cuntun sburton. "Vie di me!" (Gianni Gregoricchio, Trê feminis)
    Sin. sburt , sburtade