sberlotâ  sber|lo|tâ  [CO]

  1. v.tr. cjapâ a colps dâts cu la man viertecui viodial dai fruts? Par cjatâ cui che ju sberlote, si cumbine: ma cui ju tegnial di voli, o dîs jo! (Riedo Pup, Che al vadi vie)
    Sin. patafâ , pitufâ
    Cfr. scufiotâ , vuadolâ , pacâ