sberghelade  /-à-/  sber|ghe|la|de  [CO]

  1. s.f. emission une vore fuarte de vôs, sedi cun peraulis che dome cun viers o sunsûrs, par clamâ, laudâ, protestâ, cridâ e v.i.al pâr che sedin sbergheladis di cristians sgosâts (Novella Cantarutti, I cjans e vuachin)
    Sin. berlon , berlade , zigade , zigon1 , berghelade , sberlade