ricercjâ
ri|cer|cjâ
[CO]
-
v.tr.
(ancje ass.)
investigâ, procurâ di cjatâ o di scuvierzi, soredut cun finalitâts sientifichis, tecnichis, economichis e v.i.:
lis universitâts a àn di ufrîur ai insegnants la capacitât di ricercjâ (Domenico Lenarduzzi, Insegnants europeiscj)
Sin. cirî
, cercjâ
, investigâ
-
v.tr.
[BF]
impegnâsi par cjatâ o par cognossi in gjenerâl, ancje cence finalitâts specialistichis:
ma atris di lôr, che inveze no cognòs, / a ricercjarin subit cui che al fos / chel tâl che chest librut vee fat stampâ (Argeo, Roses di pradarie)
Sin. cirî
, cercjâ