pressembul
/-ssè-/
pre|ssem|bul
[CO, TS]
-
s.m.
bot.com., gastr.
(var.)
viôt savôrs
:
al jere un diaulut zovin e inespert, che nol jere ancjemò bon di fâ tonâ ni di fâ tampiestâ, o forsit dome sul pressembul e sui brocui (Pierluigi Visintin, La grande aventure dal contadin di Daleniis)
Var. persembul
-
s.m.
(fig.)
persone che e disturbe, che e sta sot cun insistence:
el cjaliâr, stuf di viodisi denant dai voi chel pressembul e rabiôs che al gji fasi scûr, al alce i ocjâi e gji dîs: "Ce fâstu tu culì?" (Dolfo Zorzut, Eh! in chist mont, par doventâ siôrs, si dovi robâ)
Sin. fastidiôs
, tenticul
, intrigatori