orê  o|rê  [FO]

  1. v.mod., v.tr., v.intr., s.m. (var.) viôt volê1 , viôt volê2 :  cul cûr ingropât al gji dîs a un disgrassiât che nol oreva fâ dal ben: «Vô no gji orês plui ben ai vuestris cjamps» (Ugo Pellis, Catinuta)