Dizionari de Lenghe Furlane

meti pît    [AF]

1. loc.v. lâ, jentrâ:  il broili par siôr Carlo ere un ogjet zelôs e dilicât, e puar chel che, sence so permès, al si fos azardât a meti pît là dentri (Giovanni Gortani, La sbigule - Une gnot tun broili); "Al mi à comandât lui, prime di restâ in jet, che no ti lassi meti pît in cjase. Invezi, tu sês jentrade. Ma disore no tu vâs." (Ercole Carletti, Il çoc)

Components:

• meti v.tr.
• pît s.m.