malsestât  mal|ses|tât  [CO]

  1. adi. che al è in brutis cundizions di struture, di funzionament, di salût, di aspiet, di maniere di jessi vistît, di economie, e v.i.intor dal mûr di une cjase e son poiadis dôs, trê ombrenis malsestadis (Pieri Somede dai Marcs, L'ombrenâr); un frari, un puar frari malsestât, al jentrà tal curtîl (Pieri Menis, Sul agâr)
    Sin. malcuinçât , malinsest , malrangjât , malsacodât , maltapât , scuintiât , malmetût , malridot
Polirematichis e espressions idiomatichis