inmagonât  in|ma|go|nât  [BF]

  1. p.pass., adi. viôt inmagonâ , viôt inmagonâsi
  2. adi. plen di tension gnervose, di pôre, di preocupazion, di displasê e v.i. che si sintin tal stomi
    Sin. magonât
  3. adi. che nol sopuarte plui alc o cdn.a era inmagonada, Lussia, la femina di barba Bortul, da la sô stuva di cjasa che a emplava di fum la cusina ogni volta che a era impiada (Aldo Tomè, Barba Bortul - Il Strolic furlan pal 2006)
    Sin. magonât , stuf , saceât , sglonf , passût