gaiarin  /-ìn/  ga|ia|rin  [CO]

  1. adi. plen di ligrie, di vivôr, di snaittal doman eri in pîts cul prin soreli, / dut gaiarin (Zuan Lurinçon, Un galantom); la vôs ruspie dai oms, il peteçâ des feminis, vilotis gaiarinis di fantatis (Pieri Menis, Sul agâr)
    Cfr. legri , ligriôs , vivarôs