frust1 frust [BF]
-
adi.
massime di vistît, di tiessût e v.i., tant doprât di jessi ruvinât:
cul marît zintilom in abit frust (Pieri Çorut, Il Strolic furlan par l'an 1827);
vuê mi cjante une odule tal cûr. / E ce zornâ di gust / in chest mio cûr tant vueit, tant strac, tant frust! (Zuan Lurinçon, Fûr di stagjon)
Sin. fruiât , lisimât , lindul