fa1  fa  [FO]

  1. av. dopo di une indicazion di timp, pal solit cuantificade o cuantificabile, par segnâ trop timp che al è passât tra un fat sucedût tal passât e il presintlà sù o soi stât trê agns fa (Alan Brusini, Gian Paolo Linda, I forescj); a era una biela gnot di Avost diviars ains fa cuant che Catinuta poiant al cjâf sul bras di sô gnessa Gjulia, à siarât i voi e si è indurmidida par simpri (Ugo Pellis, Catinuta)
    Sin. za fa , indaûr , cumò , come cumò