fâ il siôr    [CO]

  1. loc.v. vivi cun bondance di bêçs e di bens, o mostrant di vê bondance di bêçs"La plui grande fature che e je in chest mont - al sentenzià siôr Checo - e je chê di fâ il siôr e no podê, fantats!" (Alviero Negro, La plui grande fature)
Components: