fâ compliments [CO]
- loc.v. dî frasis galantis par fâ plasê a cdn.: [a un pocjis di zovinis] ur plaseve di sintîsi a fâ compliments (Zuan Lurinçon, La Madalene)
- loc.v. mostrâsi timits, refudâ par creance, ancje ecessive: «Âstu cenât?» i domandà dopo un pôc. «No ancjemò». «Ven dentri, sù mo. Ti doi jo un bocon». «No, no. No stâ a disturbâti». «Ti metistu ancje a fâ compliments, cumò?» (Carlo Sgorlon, Prime di sere)
- compliment s.m.
- fâ v.tr., s.m., v.intr.