atuazion  /-òn/  a|tu|a|zi|on  [AF]

  1. s.f. l'atuâ, l'atuâsi e il lôr risultâtCavedalis nol volè savênt di spostaments rispiet al plan concuardât cui imperiâi, parcè che al si sintive e al jere responsabil de sô atuazion cence incidents (Giovanni Pillinini, Zuan Batiste Cavedalis - Une vite esemplâr)
    Sin. aplicazion , esecuzion , realizazion
    1. [TS] dir. il meti in vore un proviodiment judiziari o aministratîfa tornin a sbilfâ, ducj in cunvigne, liberâi, monarchics, fassiscj, e int massepassude di ogni sete, cuintri la atuazion di chel disgraciât articul de Costituzion (Josef Marchet, Dutis lis panzis plenis cuintri l'ordenament regjonâl)