atrative /-ì-/ a|tra|ti|ve [CO]
-
s.f.
il stiçâ o il sintî interès e il lôr risultât:
[la lenghe e covente ancje] par "metisi in mostre", par incressi la nestre atrative e il nestri podê su chei altris (Franc Fari, Il cjâf dai furlans)
Sin. atrat , interès , riclam , seduzion , atrazion- spec. tal pl., element, situazion, robe o cualitât che a atrain: e viodè tal gno avignî tantis robis plenis di atrativis e di lusôr (Carlo Sgorlon, Il dolfin)