abitin
/-ìn/
a|bi|tin
[BF]
-
s.m.
(dimin.)
viôt abit
:
un abitin di contadine (Pieri Çorut, Il Strolic furlan par l'an 1821);
un abitin a la ultime mode (Guido Antonioli, Florean dal Palaç, I, 34)
Sin. abitut
-
s.m.
[TS]
religj.
imagjin sacre di picjâ tor dal cuel
Sin. pazience