utilizazion
/-òn/
u|ti|li|za|zi|on
[CO]
-
s.f.
azion e maniere di doprâ:
la ricercje rigorose, empiriche, fate sul teren e leade a une prospetive di civilizazion, vâl a dî di utilizazion de cognossince a pro de societât interie (Donato Toffoli, Il lunari mai jessût - Tellini te prime vuere mondiâl);
i bens capitâi (fabricâts, machinaris, imprescj, mieçs di traspuart) a vegnin a patî par efiet de lôr utilizazion tal procès produtîf (Marzi di Strassolt, Dal Prodot Interni Lort aes misuris dal benstâ)
Sin. ûs1
, usaç