urban
/-àn/
ur|ban
[CO]
-
adi.
di citât, des citâts, che al à a ce fâ cu lis citâts:
cimiteri a mieç il stradon, monument urban di supiarbie e miserie (Toni Broili, I trucs furlans. Ombre di lunari par l'an 1851);
[l'autobus] intun amen al veve fumât un pâr di chilometris e al jere jentrât te fasse periferiche urbane, e si fermà dongje dal Ferrante Aporti, là che a jerin in spiete dôs fantatis (Marc Stolf, Al è simpri cualchidun che al è "plui mancul" di te)
Sin. citadin
Polirematichis e espressions idiomatichis