umidum  /-dùm/  u|mi|dum  [CO]

  1. s.m. presince di aghe, di licuit o di vapôrl'umidum al veve sglonfât i mûrs come biscots tocjâts tal lat (Carlo Tolazzi, La salamandrie tal fûc); par parâsi dal umidum de rosade al impià ancje un biel fugut (Renzo Balzan, Toler e la strie)
    Sin. umidôr , umiditât , umit