tristimp  /-ìmp/  tris|timp  [CO]

  1. s.m. timp meteorologjic cun cundizions calcoladis negativis, soredut cun perturbazions e precipitazionsZuan al jere il vêr sapient dal timp. O vuei dî dal tristimp, dal burlaç, dal stravint, dal tulmignon, de bovadice, de codeboie (Maria Forte, La rive di Sant Pieri); in chê dì al à tant diluviât sun dut il Friûl che e semeave la fin dal mont e dutis lis fiestis dai miei compagns a son stadis ruvinadis par colpe dal tristimp (Antoni Beline, La fabriche dai predis)
    Sin. maltimp , brut timp
    Var. trist timp