tradutôr  tra|du|tôr  [AF]

  1. s.m. cui che al fâs traduzions, massime di tescj scritsla Divine Comedie di Dante Alighieri e je dal sigûr un dai tescj plui impegnatîfs che un tradutôr leterari al puedi pensâ di frontâ (Sandri Carrozzo, Note dal curadôr ae traduzion dal Infier di Dante); intal forest i tradutôrs a son paiâts tant di plui che in Italie e a gjoldin di royalties su lis venditis dai libris voltâts (Erika Adami, Elisa Copetti, artesane de peraule, e vierç orizonts bande Est)
    Cfr. interprete
  2. s.m. librut cu la version leterâl, massime interlineâr, di un test classic
  3. s.m. viôt tradutôr automatic