testimoniance  /-àn-/  tes|ti|mo|ni|an|ce  [FO]

  1. s.f. (var.) viôt testemoneance cumò al curiosave fra i «ex voto» [...]. Fra chês testimoniancis di miseries che colpissin la umanitât, di frut sô mari i mostrave un cuadrut de lôr famee picjât, forsi da so bisnono, dopo che in Gjarmanie, par un pêl, nol ere finît dentri une bocje de fornâs impiade (Pieri Menis, A la ombre dal "Santuari")