spartizion  /-òn/  spar|ti|zi|on  [CO]

  1. s.f. division in partse trionfaran impen lis combinazions tra guviar, partîts, sotguviar e camoris, e lis lotis pe spartizion de gubane (Redazion Patrie dal Friûl, Si inacuarzaran tal tossi); muarte ancje mê agne, e saltà fûr la storie de spartizion de robe. O jerin restâts nome cusins, o vevin ducj dirit compagn (Jolanda Mazzon, Di là de rêt)
    Sin. division