smac smac [CO]
-
s.m.
fat che al da une delusion, une umiliazion, un dam:
"Larai jo, alore: cussì varai un altri smac; e tu tu sarâs content di vê salvât la tô dignitât!" (Bruno Paolo Pellarini, Amôr in canoniche);
ancje a jê i brusave di ameti il lôr smac (Jolanda Mazzon, Cungjò Friûl)
Sin. smacade
Cfr. umiliazion , faliment , crofe