sgjarfâ sgjar|fâ [AF]
- v.tr. (var.) viôt sgarfâ : al le sù adalt, tal casson, a sgjarfâ tes cjartis vieris e zalis (Dino Virgili, Devant di dut il cîl); tu vedarâs cetancj groputs che a vignaran tal pietin, se la justizie si metarà a sgjarfâ tai tiei afârs (Josef Marchet, Lis predicjis dal muini)