Dizionari de Lenghe Furlane

sfodrâ²  sfo|drâ  [CO]

1. v.tr. gjavâ dal fodri o de fodre:  uficiâi e sotuficiâi sfodrin la spada (Antoni Brumat, Compendi di ducj i contegnos pal soldât comun tant in guarnigjon, come in cjamp devant il nemì, cul zurament e i articui di vuera)
   Sin. disfodrâ
2. v.tr. [BF] (fig.) tirâ fûr e mostrâ o fâ cognossi alc:  al sfodre lis ideis (Toni Broili, I trucs furlans 1847)
   Sin. disfodrâ