sfodrâ1 sfo|drâ [CO]
-
v.tr.
furnî di fodre, meti un strât lizêr di protezion o ancje di imbotidure dentri di un vistît
Sin. fodrâ -
v.tr.
(fig.)
cuvierzi come une fodre:
e jere la invidie che i sfodrave i voi (Pieri Somede dai Marcs, La sûr);
ducj i boscs che a sfodravin par antîc il Friûl (Laurin Zuan Nardin, Vitis martaris daprûf di Palme)
Sin. fodrâ