sestament
/-ènt/
ses|ta|ment
[CO]
-
s.m.
azion di dâ o tornâ a dâ un ordin, une impostazion, une funzionalitât:
a fuarce di vitis, tal sestament dal dopovuere, il Friûl storic al cuistà di gnûf la sô integritât gjeoculturâl (Gian Carlo Menis, Storie dal popul furlan);
un tradutôr automatic, par ben che al funzioni, nol pues jessi perfet: al varà simpri bisugne di cualchi sestament (Marc Stolf, Biadelore la Regjon e jude il furlan. Lu fâs cun... Jude, il servizi di traduzion automatiche)
Sin. sistemazion
, ordenament
, justament
Cfr. sestade
, sistemade
, ordenade
, regolade
, comedade