sestât ses|tât [CO]
- p.pass., adi. viôt sestâ , viôt sestâsi
- adi. metût intun ciert ordin, cuntune disposizion ordenade: e veve i cjavei neris e ben tignûts, un grumâl sestât che i disegnave la figure fuartote, i voi lustris e gjubiâi (Nadia Pauluzzo, Il bintar); a i plasevin a barba Fodo li robi sestadi, bieli, fati cença cunfusion (Novella Cantarutti, Barba Fodo e la muart)