seont che    [CO]

  1. loc.coniun. in dipendence di un alc che al condizionesi rive a vivi cence sorpresis, daûr il mont che al cor e seont che il marcjât al fâs (Riedo Pup, A restin nome carabinîrs e predis)
    Sin. daûr che , secont che , secontri che , a seconde che
    Cfr. par ordin che
Components:
  • seont adi.num., pron.num., s.m., prep., av.