scjassôs
scja|ssôs
[CO]
-
adi.
che al fâs sunsûr, soredut cun cjacaris, ridadis, zigadis e v.i.:
si dan ducj la man legris e scjassôs (Pieri Somede dai Marcs, Un pugn di moscjis);
al fermà altris domandis cu la sô ridade scjassose (Maria Forte, Cjase di Dalban)
Var. cjassôs
-
adi.
che al fâs scjas, che si impâr, che si fâs notâ une vore:
par intrunî il popul si dopre une propagande scjassose, spetacolâr (Redazion Patrie dal Friûl, Elezions (par che il popul si sbrochi));
il timp de sô infanzie nol veve i colôrs che Stiefin i veve dât al Mulin tal cuadri: masse vîfs e scjassôs (Mario De Apollonia, Il timp par ledrôs)
Sin. vivarôs