scjassôs  scja|ssôs  [CO]

  1. adi. che al fâs sunsûr, soredut cun cjacaris, ridadis, zigadis e v.i.si dan ducj la man legris e scjassôs (Pieri Somede dai Marcs, Un pugn di moscjis); al fermà altris domandis cu la sô ridade scjassose (Maria Forte, Cjase di Dalban)
    Var. cjassôs
  2. adi. che al fâs scjas, che si impâr, che si fâs notâ une vorepar intrunî il popul si dopre une propagande scjassose, spetacolâr (Redazion Patrie dal Friûl, Elezions (par che il popul si sbrochi)); il timp de sô infanzie nol veve i colôrs che Stiefin i veve dât al Mulin tal cuadri: masse vîfs e scjassôs (Mario De Apollonia, Il timp par ledrôs)
    Sin. vivarôs