riprove  /-ò-/  ri|pro|ve  [CO]

  1. s.f. dimostrazion, conferme ulteriôrnô furlans o sin masse piçui [...] par imponi un nestri progjet di autonomie. La riprove le vin in cheste Regjon mâl imbastide che nus fâs pesâ la preponderance e la prepotence di Triest (Antoni Beline, Une muse gnove par un amôr simpri compagn)
    Sin. prove , dimostrazion , conferme