rinovazion  /-òn/  ri|no|va|zi|on  [BF]

  1. s.f. azion di rinovâ, di fâ tornâ gnûf di fâ deventâ gnûf
    Sin. rinovament
  2. s.f. at che al fâs tacâ une incjarie, une iniziative, une prestazion e v.i. che a jerin za stadis prime di chel atla ultime rinovazion de convenzion tra il Stât e il Consorzi e puarte la date dal 21-7-1950 e à valôr fin al 1-1-1957 (Redazion Patrie dal Friûl, La storie dai fuminants)
    Sin. sprolungje , sprolungjament
    Cfr. rinovament